Linda.

En weer won Linda de Zwoll. ‘Natuurlijk’ zou ze zeggen.

Volgens mij is Linda de ideale vrouw. In mijn verbeelding brengt ze haar dag door met het verleidelijk lezen van de Winkler Prins (ze is nu bij deel Dol – Enk), kranten en af en toe drinkt ze een glaasje gewonnen wijn als ze naar een film over een vakantieromance uit 1989 kijkt. Wat zou ik ervoor geven om naast haar op de bank te zitten!

Linda’s hobbies zijn, behalve het vergaren van kennis in de meest algemene zin des woords, koken en parachutespringen. Ze verdient haar geld met het recenseren van televisieseries en klassieke muziek (voor de VPRO gids) en af en toe gaat ze naar een historische sportwedstrijd (puur toeval!).

Linda is een dienstbare dame van een jaar of vijfentwintig met vlammend rood haar en een voorkeur voor korte rokjes en maillots die ze zomers in verband met haar melkwitte huid niet kan dragen. Ze heeft ontzag voor wielrenners en laat alleen in volle trams of bussen windjes. Linda rijdt motorfiets (Indian die ze zelf heeft gebouwd), rookt niet en drinkt matig. Linda kan genieten van de kleine dingen en is tevreden. Ze steunt de vogelbescherming en heeft een Foster Parents kind in Ghana dat Mbeke N’kiki heet.

Als ze alleen is speelt ze thatermonologen voor de spiegel. Ze heeft een ruim vier kamer appartement in Zwolle, een buitenhuis in Noorwegen en eentje in Spanje. Maar daar gaat ze eigenlijk nooit heen, want daar is ze al geweest. Ze plant nu een vakantie naar Centraal Azië, want ‘daar zijn zo lekker weinig reisgidsen voor’. Antwerpen vindt ze de leukste stad van West Europa. Linda’s grootste wens is wereldvrede en het moederschap. Linda is vrijgezel. Ze valt op lange, magere jongens met een zwarte bril en een wit overhemd.

Volgens mij wordt het nodig tijd dat de Cervezas weer eens winnen, ik slaap er slecht van.